به گزارش نسیم امروز، متن این یادداشت به این شرح است:

واقعیت این است که سیاست جمعیتی با این دو گانه « جمعیت و آموزش» راه بجایی نمی برد.

اگر کمی واقع بین باشیم و مسایل اجتماعی جامعه را از نقطه نظر خانواده و معیشت در نظر بگیریم متوجه می‌شویم که برخی دو گانه ها تعارض و ناسازمندی زیادی با سیاست های ملی دارند.

در این مجال به دلیل پاره ای درگیری های ذهنی نتوانستم از یک دو گانه مهم در حوزه خانواده چشم بگیرم و برجسته نکنم

برنامه دولت و حاکمیت در سیاست جمعیتی از یک سو و هزینه های جانبی که گریزی از آن نیست از سوی دیگر یکی از دو گانه هایست که کسی در ناسازگاری آن تردید ندارد.

سیاست جمعیتی امروزه فراتر از ایران حتی در کشورهای مختلف و پرجمعیتی چون‌چین و هند نیز دنبال و با حساسیت پیگیری می‌شود.

ایران یکی از کشورهای است که پیری ، کاهش رشد ونیز عدم توازن جمعیتی، آن را با مخاطرات جدی جمعیتی مواجه خواهد ساخت.

این مهم ایجاب می کند تا ضمن عدول از برخی سیاست های غلط جمعیتی در دولت های گذشته به جمعیت ایران در افق دهه های ۴۲۰ و...اندیشه شود.

پیداست که اندیشه به جمعیت و شعار دادن پیرامون آن بدون بررسی الزامات و زمینه، کار سطحی و کم ثمری خواهد بود

یکی از این الزامات ؛ حل دو گانه : «بچه داری و هزینه های آموزشی »است.

این یک واقعیت است که یک خانواده تهرانی و ... پس از بچه دار شدن باید حداقل سالی ۵۰ میلیون برای کودکستان و بیش از آن را برای مدرسه و ...هزینه کند.

تصور کنید اگر این خانواده سه فرزند که شکل متعارف آن است داشته باشد باید سالی نزدیک به ۲۰۰ میلیون تومان را برای فقط آموزش فرزندان خود پس اندازد و هزینه کند.

تصور می کنید باسیاست غلط مدارس غیر انتفاعی وبهتر باشد بگوییم موسسات آموزشی و اعتباری آیا میشود به سراغ بچه داری رفت و سیاست توسعه جمعیتی را پیش گرفت ؟

مشوق های چون وام و ماشین مادران هرچند بی تاثیر نیست اما در مقابل غول مدارس غیر انتفاعی که قرار است ۱۲ سال و هر سال با تورم های نجومی پذیرای فرزند داران جامعه شوند بغایت ناچیز و شاید هیچ باشد.

باید حاکمیت در اندیشه اصلاح ساختارهای غلطی باشد که برخی از مدیران با اهداف کذایی ایجاد کرده اند.

یکی از این اشکالات مربوط به ذائقه سازی با ایجاد مدارس غیر انتفاعی طبقاتی است.

اصلاح ساختار به این است که تمام توجه ها از این مدارس غیر انتفاعی به مدارس دولتی و ارتقای کیفیت آن معطوف شود و بساط مدارس دیگری که متعلق به از ما بهتران و طبقات بالا است تعطیل و یا کم رنگ شود.

مدارس غیر انتفاعی و بخوانید انتفاعی از جمله کارهای غلطی بوده است که در سالهای پس از انقلاب باسیاست؛ پایه گذاری شدند! و مثل موسسات مالی و اعتباری که اقتصاد کشور را ویرانه کردند ؛ تربیت را به چالش کشیدند.

دوباره تاکید می کنم که تا زمانی که این دو گانه هست ؛سیاست جمعیتی با هر تدبیری تبلیغ شود راه بجایی نمی برد.